MEESPEELVIERING
Meespeelviering 1 mei 2016
Openbaringen 13, 14, 15, 16, 17, 18 19, 20 en gelukkig!: Openbaringen 21 : 1 – 5
De nieuwe hemel en de nieuwe aarde
Henk, redacteur van ons Vluchtheuvelblad, leerde me ooit om illustraties bij deze stukjes te gebruiken. Hij kon precies uitleggen hoe je die op internet kunt vinden. Vandaag zocht ik een witte zakdoek. Want die hebben we nodig in het, bijna laatste, verhaal van de Openbaringen van Johannes. Dat zul je vanzelf begrijpen. De hoofdstukken die we je vragen te lezen, zijn er wel erg veel deze keer. Leuker is het misschien om het verhaal te lezen over deze lieve vrouw van Warfhuizen. Zij draagt de witte zakdoek die ik zocht. Wat zijn Hannie, Marjo en ik blij met hoofdstuk 21 van Openbaringen. Er leek geen einde te komen aan rampen, ruzie en ellende. Weet je nog hoe die draak werd verzwolgen, door het water dat hij zelf spuugde, naar de vrouw met vleugels van een adelaar (goed was zij hè?!) Nou dat was van korte Eén van onze jongste draakspelers wist mij te vertellen: “ze denken dat ik ben verslagen, maar ik sliep alleen maar even”. Hij had het akelig goed begrepen. Laat hem maar even geen draak meer zijn besloten wij. Kunnen we al die drakenhoofdstukken niet samenvatten, en dan onze tranen drogen, vroegen wij ons af. Hoe kunnen we anders ooit, in de overvliegdienst op 5 juni, lichtzinnige visioenen meegeven, aan wie overvliegt. We gaan het gewoon doen: even nog, onze blik richten, op draken, en scherpe tongen als zwaarden. Verdrietig zijn, en dan: dan laten we onze tranen drogen! Zouden er daarvoor wel genoeg zakdoeken zijn?
Meespeelviering 1 mei 2016 (tranen)
